ในวันอาทิตย์ที่มีแสงอาทิตย์ที่มีมาก หมิ่น และเพื่อนๆของเขาตัดสินใจจะไปสวนใกล้บ้านหาสมบัติซ่อนเร้น。พวกเขาพร้อมความสนใจและสนุกสนานกับการสำรวจ และเริ่มเดินทางหาสมบัติในเล่มต่าง ๆ ของพวกเขานี้。
การสำรวจความงามของธรรมชาติ
วันอาทิตย์ที่มีแสงอาทิตย์ที่มีมาก หมิ่มเด็กตัดสินใจที่จะพาพ่อแม่ไปร่วมรับประทานอาหารในหมู่ต้นไม้กับกองกำลังทหารครอบครัวของเขา。พวกเขาพาอาหารที่รวมรวมตัวและจิตใจที่น่าดี มาที่พื้นที่หมู่ต้นไม้ที่มีสีเขียวอุดมเข้าใจ。
ที่หมู่ต้นไม้ หมิ่มเด็กเห็นต้นไม้ต่าง ๆ ที่สูงส่วนเหนือและงดงาม เช่นต้นไม้ที่สูงโตอย่างแม่อิฐและต้นไม้ที่เอิญหวานอย่างต้นหลิว รวมถึงดอกไม้ที่มีสีสันประหยัดทางต่าง ๆ เช่นสีแดง สีเหลือง สีน้ำเงิน และสีขาว เป็นต้น。
พ่อแม่：“หมิ่มเด็ก คุณสามารถบอกให้พ่อแม่รู้ชื่อต้นไม้และดอกไม้เหล่านั้นได้ไหม?”
หมิ่มเด็ก：“ทุกครั้งแล้ว! มีดอกไม้แดงนี้เรียกว่า ดอกวาลเอรี และดอกไม้เหลืองนี้เรียกว่า ดอกดาวดาษ”
พ่อแม่：“ดีมาก หมิ่มเด็ก! คุณจำชื่อดอกไม้ในอังกฤษได้ไหม?”
หมิ่มเด็ก：“ทุกครั้งแล้ว! ดอกวาลเอรีเรียกว่า rose และดอกดาวดาษเรียกว่า sunflower”
พ่อแม่：“ดีเหมาะ หมิ่มเด็ก! ดูเหมือนว่าคุณได้เรียนรู้ที่ชื่อเอกสารของดอกไม้และต้นไม้หลายตัวในวันนี้”
หลังจากการรับประทานอาหารแล้ว หมิ่มเด็กและพ่อแม่ได้ร่วมกันเดินเดินทางเดินทางเดินทางที่หมู่ต้นไม้ พวกเขาเห็นสัตว์เล็กๆ หลายตัว เช่นหนูปีศาจ ปลิงและหมากเท้า หมิ่มเด็กได้บอกเล่าคุณของสัตว์เหล่านี้ด้วยภาษาอังกฤษ พ่อแม่ยินยอมและชื่นชมเขา
การเดินทางไปหมู่ต้นไม้ครั้งนี้ทำให้หมิ่มเด็กได้เรียนรู้อิงข้อมูลเกี่ยวกับต้นไม้ ดอกไม้และสัตว์ และยังเล่นภาษาอังกฤษด้วยด้วย เขารู้สึกดีและมีความสุขมากเพราะเขาได้เรียนรู้สิ่งใหม่ในขณะที่เล่นตามด้วย
ตามหาสมบัติซ่อนเร้น
บริเวณช่วงเช้าที่มีแสงแดดระเบิด เด็กชายนายมิ่งตัดสินใจที่จะไปสนามสำหรับค้นหาซ่อนของที่ซ่อนอยู่ในสวนสาธารณะ。เขากลับมากับกระเป๋าเล็กที่เต็มไปด้วยเครื่องมือต่าง ๆ: แผนที่หนึ่ง, หน้ากลอกหนึ่ง, สมุดหนึ่งและปากกาหนึ่ง นายมิ่งเชื่อว่า เมื่อเขาพิจารณาละเอียดเพียงพอ เขาจะสามารถหาซ่อนของที่ซ่อนอยู่ในสวนสาธารณะได้
เขามาถึงทางเข้าของสวนสาธารณะ ที่มีบอร์ดประกาศใหญ่ที่เขียนแผนผังสวนสาธารณะ นายมิ่งถอดแผนที่ออกมาและเทียบตรงกับรูปที่บอร์ดประกาศมี และเริ่มบันทึกจุดที่อาจจะมีซ่อนของในสมุดของเขา นายมิ่งสังเกตว่าบนแผนที่มีบริเวณที่หมายชื่อว่า “สวนลับ” ซึ่งดูเหมือนจะไม่มีผู้มาเยี่ยมชม
นายมิ่งเดินตามทางเดินไปสู่สวนลับ ตลอดทางเขาสังเกตสภาพแวดล้อมราวๆ ๆ ที่เรียบร้อย ทั้งมีร่างตัวนกหนึ่งที่ร้องเสียงยอดเยี่ยมบนกิ่งไม้ และหมู่ตัวหนูที่แกะงอกอยู่บนต้นไม้ นายมิ่งวาดรูปของนกและหนูเข้าไปในสมุด และบันทึกเสียงของพวกเขา
เมื่อไปถึงสวนลับ นายมิ่งพบพื้นสนามหญ้าที่มีดอกไม้หลากหลายประเภท นายมิ่งนั่งลงและพิจารณาดอกไม้เหล่านั้น ตรงที่เขาพบว่าเป็นสีที่ต่าง ๆ นายมิ่งพยายามอธิบายสีดอกไม้ด้วยภาษาอังกฤษ อย่างเช่น “red” (สีแดง) “blue” (สีน้ำเงิน) “yellow” (สีเหลือง) และอื่น ๆ
ทันทีหลังจากนั้น นายมิ่งได้ยินเสียงกระแสน้ำที่แบบบันนี้ และเดินตามเสียงนั้นไปถึงหลุมน้ำเล็ก ซึ่งมีปลาหลายตัวกล่องตลอดหลุมน้ำ นายมิ่งถอดแผนที่ออกมาและวาดตำแหน่งหลุมน้ำบนแผนที่ และเริ่มเรียนเรื่องชื่อปลา อย่างเช่น “goldfish” (ปลาเกลือง) และ “koi” (ปลาโก๊ย)
ในระหว่างที่กำลังค้นหาซ่อนของ นายมิ่งไม่เฉพาะการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้รู้วิธีการอธิบายสภาพแวดล้อมที่เขาเห็นด้วยภาษาอังกฤษด้วย ในที่สุด เมื่อแสงอาทิตย์เริ่มตกแสง นายมิ่งก็พบซ่อนของที่ซ่อนอยู่ในกำลังดอกไม้ เขาเปิดกล่องขึ้นและพบบัตรกระดาษเล็กด้วยข้อความว่า: “ขอบคุณที่คุณหาซ่อนของ อุทยานดังกล่าวได้ทำให้คุณเรียนรู้มากมาย หวังว่าคุณจะยังคงท่องเที่ยวและเรียนรู้ต่อไป”
นายมิ่งรู้สึกดีในหน้าที่เอาซ่อนของมาเล็กน้อยกลับบ้าน และตัดสินใจที่จะแบ่งปันประสบการณ์การอุทยานนี้กับครอบครัวและเพื่อน และสัญญาว่าเขาจะยังคงเข้าใจปริศนาของธรรมชาติต่อไป
แน่ใจว่าจะเป็นภาษาไทยแท้ๆ แล้วครับ:”กรุณาทำการสังเกตสิ่งที่ข้างต้น แล้วคุณคาดได้ว่ามันจะเป็นอะไร?”
ในละครเพลงที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานนี้ เราจะใช้เกม “คาดเดา” มาเพื่อปรับปรุงระดับภาษาอังกฤษของเด็กๆ ก่อนที่เราจะเริ่มเกม เราจะแสดงภาพของสัตว์ ตัวอย่างเช่นปลาหนึ่งตัวที่มีปลายเกล็ดทองและมีชีวิตในน้ำ ฉันจะบอกเล่าด้วยภาษาอังกฤษเรียบง่าย: “ดูเห็นปลานี้ไหม มันมีเกล็ดทองและมีชีวิตอยู่ในน้ำ. คุณคาดว่ามันคืออะไร?” เด็กๆจะต้องคาดเดาชื่อสัตว์ที่ภาพแสดงอยู่
หลังจากนั้น ฉันจะแสดงภาพอีกหนึ่งภาพ อาจเป็นหนูน้อยหนึ่งตัว แล้วจะบอก: “หนูนี้มีหางที่มีสีสันและร้องเพลงอย่างดี. คุณคิดว่ามันคืออะไร?” เด็กๆจะต้องตอบด้วยภาษาอังกฤษ
เพื่อเพิ่มความสนุกสนาน เรายังจะเพิ่มการเคลื่อนไหวและเสียงเพื่อช่วยเด็กๆในการเข้าใจดีขึ้น เช่น เมื่อฉันแสดงภาพของหมา ฉันจะลอกเสียงหมา: “หวง!หวง!” แล้วถามเด็กๆว่า: “เสียงของหมาคืออะไร?” เด็กๆอาจตอบว่า: “หวง!หวง!”
ในระหว่างเกม เราจะเพิ่มความยากขึ้น โดยแสดงภาพที่ประกอบด้วยสัตว์หลายตัว เช่นปลาและหนู แล้วจะบอก: “คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าปลานี้ได้พบหนูนี้?” เด็กๆจะต้องบอกด้วยภาษาอังกฤษว่าอย่างไร
ช่วงเวลานี้ไม่เพียงแค่ช่วยเด็กๆในการฝึกภาษาอังกฤษที่เกี่ยวกับสัตว์ แต่ยังช่วยพัฒนาความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษและความคิดแฟนตาซีของเด็กๆด้วยวิธีนี้ ด้วยวิธีนี้เด็กๆจะได้เรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายใจและสนุกสนานด้วยเช่นกัน
