ในการเดินทางเรียนภาษาที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานนี้ เราจะร่วมกันสำรวจทุกๆ สถานการณ์ในชีวิตประจำวัน และพัฒนาความสามารถในภาษาอังกฤษของเด็กๆ ผ่านการเล่นเรื่องประชาชนและเกมส์ต่างๆ ร่วมกันเดินทางไปทางที่มีความแปลกปลาดและเริ่มต้นการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษของเด็กๆ ตามหน้าทางนี้!
เข้าไปในหน้าหนังสือร้าน คุณอาจจะพูดว่า “เข้าไปยังหน้าหนังสือร้าน” หรือ “ขอเข้าหน้าหนังสือร้าน” แล้วยังไงก็ได้ ตามสภาพแวดล้อมและวิธีการพูดของคุณเอง
Alice: คุณแอลิซเธ่นและบอบ ยินดีต้อนรับสู่หน้าร้านนี้เราน่ายินดีที่มาอยู่นี่ คุณมีหนังสือใหม่อะไรนี้ที่เราสามารถมองเห็นได้หรือบ้าง?
นายทอม แทมป์สัน: น่าจะว่าเรามีชุดหนังสือที่เกี่ยวกับประวัติการเดินทางที่เหมาะกับผู้ที่อดทนอยากเดินทางหากัน
บอบ: หนังสือประวัติการเดินทาง? น่าทันใจมาก! คุณอยากให้เราได้มองหนังสือดังกล่าวได้ไหม?
นายทอม แทมป์สัน: แน่ๆ เราจะพาคุณไปมองได้. อย่างไรด้วยเรามีบริเวณพิเศษสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการอ่านประวัติการเดินทาง
แอลิซ: หลอดเห็นนี้อย่างไร! คุณมีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหม?
นายทอม แทมป์สัน: มีอยู่แล้ว! ดูเหมาะไหมนี้ครับ “ป่าแถบที่มีสัตว์มนต์และปฐพี”
บอบ: น่าอัญเชิญมาก! คุณอยากให้เราอ่านบทที่หนึ่งไหม?
นายทอม แทมป์สัน: แน่ๆ อ่านได้เลย. ขออภัย ฉันจะไปหาหนังสือนี้ให้คุณเรียบร้อย ตามไปกับฉัน
เมื่อพวกเขาพัดเข้าหลังหน้าและเริ่มอ่านหนังสือ นายทอม แทมป์สัน สังเกตว่าพวกเขากำลังเป็นคู่กับกันและถาม
นายทอม แทมป์สัน: คุณทั้งสองดูเหมือนเป็นบุคคลที่เกี่ยวข้องกันที่มีความสนใจในการอ่าน คุณหากลงอยู่มากมายหรือไม่?
แอลิซ: ใช่เอย! มันได้น่าสนใจมากที่สุด! คุณมีหนังสือประวัติการเดินทางอื่นที่เราอาจจะชื่นชอบไหม?
นายทอม แทมป์สัน: มีอยู่อีกมาก แต่คุณต้องจำไว้ว่าคุณต้องจัดการหนังสือกลับให้หมดเวลา. หนังสือนี้เป็นทรัพย์สินเล็กๆของเรานี่
บอบ: พวกเราขอจัดการหนังสือให้ดี นายทอม แทมป์สัน
นายทอม แทมป์สัน: ฉันเชื่อว่าคุณและบอบ แอลิซ มันสำคัญที่จะอ่านทุกวัน เพราะมันจะเปิดโลกใหม่ให้คุณ
แอลิซ: พวกเรารักการอ่าน นายทอม แทมป์สัน. นี่คือวิธีที่เราชื่นชอบที่สุดในการใช้เวลา
นายทอม แทมป์สัน: น่ายินดีที่รู้ได้ว่าคุณทั้งสองชื่นชอบศิลปะการเล่าเรื่อง. และหากคุณจำเป็นหรือต้องการหนังสืออื่น แต่งตัวมาพูดกับฉัน
เมื่อแอลิซและบอบยังคงอ่านหนังสือประวัติการเดินทาง พวกเขาได้รู้ถึงสัตว์มนต์และปฐพี และรู้ถึงความสำคัญของการอ่านและค่าของหนังสือดี พวกเขาออกจากร้านหนังสือด้วยความยินดีและสัญญาที่จะมาหาประวัติการเดินทางอีกมากมายในอนาคต
ขอความช่วยเหลือในการหาหนังสือ กรุณาไว้ว่ายอมรับความช่วยเหลือในการหาหนังสือ ขอบคุณ
ขอโทษครับ/ค่ะ คุณสามารถช่วยฉันหาหนังสือได้ไหม?คุณมองหาหนังสือเกี่ยวกับ [ข้อหมาย] คุณจะช่วยฉันพบตัวเลือกไหน?ฉันต้องการหนังสือเกี่ยวกับ [ข้อหมาย] ที่ฉันจะหาได้ที่ไหน?คุณสามารถช่วยฉันหาหนังสือเกี่ยวกับ [ข้อหมาย] ได้ไหม?ฉันไม่ทราบที่จะหาหนังสือนี้ไหน คุณสามารถมอบคำแนะนำให้ฉันได้ไหม?เหล่าวลีเหล่านี้ชัดเจนและง่ายต่อการเข้าใจ ทำให้เจ้าของหนังสือร้านสามารถช่วยฉันหาหนังสือที่ฉันต้องการได้ง่ายขึ้น! โปรดระลึกถึงว่าต้องการความมีเจตนาดีและขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือของพวกเขา!
ขอราคาไหมครับ/ค่ะ
ขออายุ่นค่าบริการนี้เท่าไหร่?อะไรคือราคาของสิ่งนี้?สามารถบอกให้ฉันรู้เท่าไหร่ที่ต้องจ่ายไหม?ราคาของวัตถุนี้เท่าไหร่?เมื่อคุณต้องการขอส่วนลด คุณอาจจะบอกว่า:มีส่วนลดในสิ่งนี้ไหม?สามารถขอส่วนลดได้ไหม?มีโอกาสขอราคาลดลงไหม?มีโปรโมชั่นพิเศษสำหรับวัตถุนี้ไหม?อย่าลืมใช้สุนทรพจน์ที่เป็นนิยมและมีความเมตตาในตอนที่ขอข้อมูลหรือส่วนลด。
แสดงความขอบคุณเจ้าของร้านหนังสือด้วยอย่างไร
- “ขอบคุณมากมาย!” – นี่คือวิธีที่แบบฉบับและเรียบร้อยในการแสดงความขอบคุณ
- “ขอบคุณที่ช่วยเหลือ!” – นี่แสดงว่าคุณมีความยินดีกับการช่วยเหลือ
- “นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการที่แน่นอน!” – ถ้าหนังสือเป็นที่ฉันต้องการจริง คุณสามารถแสดงความพึงพอใจfour. “คุณมีความช่วยเหลือมาก!” – นี่กำลังเน้นความที่คุณได้รับการช่วยเหลือมาก
- “ฉันรักหนังสือนี้มาก และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ!” – ถ้าเจ้าของร้านได้แนะนำอย่างดี คุณสามารถขอบคุณพิเศษให้กับสิ่งนี้จำกัดว่าเสียงสนทนาควรเป็นมึงมั่นและอ่อนไหว เพราะคุณกำลังแสดงความขอบคุณต่อการบริการที่ได้รับ
