ในสวนสวยงามนี้ เด็กๆ กำลังจะเริ่มการเดินทางการค้นหาอันแสนน่าสนุก. พวกเขาจะได้พบสัตว์เลี้ยงลูกขาวที่น่ารัก เรียนรู้ความรู้เกี่ยวกับพวกเขา และพัฒนาที่ฝึกฝนภาษาอังกฤษผ่านการเล่นเกม. พร้อมแล้ว จงเข้าร่วมกับเด็กๆ นักสำรวจเหล่านี้ และรู้สึกกับเอกลักษณ์ของธรรมชาติด้วย!
เริ่มต้นเดินทางสายประหลาด：ปฏิบัติการอุบัติเหตุในสวนสาธารณะ
เช้าวันที่มีแสงแดดที่เมล็ดใจ ชายหนุ่มทอมและน้องสาวของเขา ลิลลี่ ตัดสินใจที่จะไปสวนใกล้ที่สุดเพื่อเล่นตลอดวัน。พวกเขาพกตัวยางเปลี่ยนมาด้วยตน และยินดีไปเล่นตลอดวันในสวน。
ในสวนมีต้นไม้ที่มีร่มและดอกไม้บาน เด็กๆ ล่องลองเล่นตลอดวันบนหญ้า มีเสียงรอยแรงของการตะโกนตลอดทั้งสวน。ทอมและลิลลี่หาแหล่งที่แสนสวยเพื่อนำยางเปลี่ยนไปเล่น และพวกเขาเริ่มนำยางเปลี่ยนขึ้นและสังเกตเห็นว่า นกหนึ่งได้บินมาติดอยู่บนสายยาง มันมองมายังทอมและลิลลี่และดูเหมือนกำลังถาม “คุณกำลังทำอะไรนี้ที่?”
ทอมยิ้มและตอบ “เรากำลังนำยางเปลี่ยนไปเล่นนะ นกแก้ว คุณชอบไหม?”
นกแก้วเห็นและตอบ “ว่ายิ่งนี้ ดูแน่นอนว่าดีเหมือน” และกล่าวด้วยเสียงที่แหล่งของมัน “ว่ายิ่งนี้เหมือน” นกแก้วยิ้มและกล่าว “ฉันอยากบินไปสูงขึ้นด้วย”
ลิลลี่เห็นและสอบถาม “นกแก้ว คุณสามารถบอกเราได้ว่าคุณจะบินไปสูงขึ้นได้เพราะอะไรหรือ?”
นกแก้วเรียกด้วยระเบียบตรงและบอก “แน่นอน คุณเพียงต้องหาลม และนำตัวขึ้นไปกับลม คุณก็จะบินไปสูงได้”
ทอมและลิลลี่ได้ยินบอกของนกแก้วและรู้สึกที่น่าตื่นเต้นมาก. พวกเขาตัดสินใจที่จะตามนกแก้วเพื่อเรียนรู้ว่าจะบินไปสูงได้อย่างไร.
จึงเข้าสู่สวนที่พวกเขาหาลมในที่สวน. พวกเขาวิ่งผ่านแม่น้ำ ผ่านป่า และมาถึงหญ้าบริเวณที่แสนกว้างขวาง. ที่นี่ลมบรรยายเล็กน้อย นกแก้วบินไปสูงขึ้นและดูเหมือนกำลังแสดงให้พวกเขาเห็นความลับของการบิน
ทอมและลิลลี่พยายามแบบของนกแก้วและพยายามบินไปสูงขึ้นด้วยลม. แม้จะไม่ประสบความสำเร็จในตอนแรก แต่พวกเขาไม่เคยยกเลิก. หลังจากการพยายามและฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่อง พวกเขาก็ได้รู้จักว่าจะบินไปสูงได้อย่างไร
เมื่อพวกเขานำยางเปลี่ยนขึ้นเมื่อเริ่มต้นอีกครั้ง ยางเปลี่ยนได้ยิ้งยองในลมและดูเหมือนกำลังฉลองการประสบความสำเร็จของพวกเขา. ทอมและลิลลี่ยิ้มกับกันและขอบคุณนกแก้วที่ทำให้พวกเขามีความสุขและความรู้
การเดินทางในสวนนี้ไม่เพียงแค่ทำให้พวกเขารู้จักว่าจะนำยางเปลี่ยนไปเล่น แต่ยังทำให้พวกเขาเข้าใจว่าจะบินไปสูงด้วยลมด้วย. พวกเขาตระหนักว่า หากพวกเขามีความกล้าที่จะทดสอบและเพิ่มเติมความพยายาม พวกเขาก็จะสามารถปฏิบัติตามความฝันของตนเองได้
พบสัตว์เล็กเหนือทะเลสาบ: คุยกับมิสส์แมวหน้าใหม่ในสวนสาธารณะ
ในวันอาทิตย์ที่มีแดดอย่างระลึกลึก หมอมีและครอบครัวของเขาตัดสินใจจะไปเดินเดินในสวนสาธารณะที่ใกล้ที่สุด。สวนที่มีต้นไม้ที่มีร่มและดอกไม้บานแบบหลากหลายที่ดึงดูดตาของหมอมีมากมาย。
“ทำไม มีหนูสัตว์หนึ่งนั้นบนต้น!” หมอมีตะโกนไป และมองไปที่หนูสัตว์ที่อยู่บนต้นไม้
“มันเป็นสีเทา ดูแสนงาม” แม่ตอบ
หมอมีก็เดินไปต่อ และทันทีก็พบหนูหนาวหนึ่งที่กระโดดตรงในหญ้า
หมอมีรีบวิ่งเข้าไป และเข้าชมอย่างอดีต่อหนูหนาว
“หนูหนาวน้อย คุณชื่ออะไร?” หมอมีบอกอย่างเงียบๆ
หนูหนาวน้อยไม่มีการตอบตัว แต่มันมองมายับยังหมอมี
“คุณมาจากที่ไหน?” หมอมีถามต่อ
หนูหนาวน้อยชี้ไปทางหุบเขาที่อยู่ห่างไกล เหมือนกำลังบอกว่ามันมาจากนั่น
หมอมีตัดสินใจที่จะตามหนูหนาวน้อยเพื่อดูที่มันจะนำเขาไปที่ไหน พวกเขาผ่านพุ่มไม้และมาถึงพื้นที่บริเวณกว้างขึ้นหนึ่ง ที่หมอมีพบกลุ่มไก่เล็กที่กำลังกินบริเวณบนพื้นดิน
“ไก่เล็กๆ คุณกำลังกินอะไร?” หมอมีถาม
“นมตะไคร้” ไกงเล็กๆ ตอบกัน
หมอมีก็สนทนากับสัตว์เล็กๆ มากมาย และได้รับความรู้เกี่ยวกับพวกมันมากมาย ในที่สุด หมอมีก็กลับมาพร้อมกับหนูหนาวน้อย และจบการเดินทางการล่องลาดที่สวนในครั้งนี้
ใครคือดาวเด่นของสวนสนุก?
หน้าต่างสวนสาธารณะเต็มไปด้วยเด็กๆ ที่ตื่นเต้นและมองโลกตามทุกทิศทาง เพื่อหาดาวเด็กของพวกเขา จริงๆ นั่น หนูสัตว์เล็กอันหนึ่งติดตั้งขึ้นในหน้าพวกเขา ตาสว่างของมันมองโลกโดยความสนใจ
“ดูว่ามันคือใครนี้?” ลูกเด็กหนึ่งบอกโดยเสียงบาง
“นั่นคือหนูสัตว์!” ลูกเด็กอีกคนตอบกลับด้วยความเต็มไปด้วยความยินดี
“หนูสัตว์ สวัสดีครับ!” ลูกเด็กหนึ่งพูดด้วยภาษาอังกฤษ
หนูสัตว์ดูเหมือนถูกดึงดูดด้วยเสียงเพื่อสัมพันธ์ที่มีความยินดีของเด็กๆ มันกระโดดไปยังบริเวณต้นไม้และมองโลกด้วยความสนใจ
“คุณสามารถบอกเราชื่อของคุณได้ไหม?” ลูกเด็กหนึ่งถามด้วยภาษาอังกฤษ
หนูสัตว์ไม่ตอบคำถาม แต่ดูเหมือนมันกำลังพยายามแสดงความดีใจด้วยการกระทำ
เด็กๆ จึงเริ่มเสนอชื่อให้หนูสัตว์ บางคนบอก “มันคงจะเรียกว่า ‘ปี้ปี้’ ไหม?”
“ไม่ ฉันคิดว่ามันเหมือน ‘ติ๊กติ๊ก’ มากกว่านั้น” ลูกเด็กอีกคนบอก
ขณะที่นั้น นกหนึ่งติดตั้งขึ้นในบริเวณที่เด็กๆ อยู่ ขนสีสันที่มีตาสว่างในแสงแดด
“ดูว่านกดังกล่าวมีสีเท่าไหร่?” ลูกเด็กหนึ่งถาม
“มันสีแดง!” ลูกเด็กอีกคนตอบ
“ใช่ มันมีความงามมาก” ลูกเด็กอีกคนบอก
เด็กๆ จึงยังคงมีการติดต่อกับสัตว์เล็กๆ โดยใช้ภาษาอังกฤษเพื่อถามชื่อของสัตว์ บรรยายสีของสัตว์ และแสดงการแสดงเสียงที่คล้ายกับสัตว์ด้วย
สัตว์เล็กๆ ดูเหมือนก็สนุกกับกระบวนการนี้ และเดินร่วมกับเด็กๆ ในบริเวณที่มีการติดต่อกัน
“คุณรู้ว่าหนูสัตว์ชอบกินอะไรที่สุดหรือไม่?” ลูกเด็กหนึ่งตั้งคำถาม
“คงจะเป็นทรงพรรณไหม?” ลูกเด็กอีกคนเสนอ
“อาจจะนี้ นั่นเราก็ทำได้” ลูกเด็กหนึ่งกล่าว
เด็กๆ จึงถือต้นไม้ทรงพรรณออกมาและเรียกมันเป็นเดินมายังหนูสัตว์อย่างอิ่มใจ
“ดูว่ามันชอบ!” ลูกเด็กหนึ่งกล่าวด้วยความยินดี
เกมส์ของการสอบถามและตอบคำถามนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ชื่อสัตว์และสีของสัตว์ แต่ยังทำให้พวกเขาได้ประสบการณ์ความสนุกในการสื่อสารกับสัตว์ พวกเขาได้เรียนรู้วิธีการเอยากพูดภาษาอังกฤษเพื่อเอยากบอกถึงการสังเกตการณ์และการรู้สึกของพวกเขา และยังกระตุ้นความสนใจของพวกเขาต่อธรรมชาติด้วย
：สำรวจธรรมชาติ：ค้นหาเพื่อนของสัตว์
สุนทราญาณ์และยังมีลูกเด็กที่ดุดันอย่างดีมายังสวนสาธารณะแล้ว ที่นี่มีต้นไม้เขียวที่มีเหนือคลอง ดอกไม้บานและสัตว์เลี้ยงด้วยกันที่ทุกๆมุม ลูกเด็กทั้งหลายก็ตะโกนตะงอนตัวเอง มองหาเพื่อนๆของตัวเองที่ตามไป
“ดูเห็นหนึ่งตัวกล้งง่ายตามต้นไม้นี้ มันกำลังร้องเพลงบนต้นได้นะ!” ลูกชายหนึ่งมองไปบอก
“เอย มีหายใจตัวหนึ่งบินระหว่างหญ้าบานดอกด้วย มันกำลังเลี้ยงเพลงระหว่างดอกไม้ได้นะ!” ลูกสาวหนึ่งเสียรตะโกน
ลูกเด็กทั้งหลายก็เริ่มต้นเดินทางการหาเพื่อนสัตว์ของตน พวกเขาเดินตามทางดินเดิน ขณะเดินไปยังดูและสังเกตสิ่งแวดล้อมรอบตัว
“คุณรู้ไหม? หนูแก้วคือนักร้องของท้องฟ้า หายใจคือนักเลี้ยงระหว่างดอกไม้” คุณครูเดินไปบอก
ลูกเด็กทั้งหลายจงด้วยใจ พวกเขาก็เริ่มที่จะตระหนักถึงความเฉพาะเจาะจงและวิธีที่พวกมันมีชีวิตอยู่
“มองเห็นนั้นหนึ่งตัวแมวขับหนู มันเป็นมือปราบหนูที่มีความสามารถมาก!” ลูกเด็กหนึ่งจับตาเห็นแมวที่กำลังแย่งหนู
“ดูหนึ่งกลุ่มนกเป็นปลาเกลือที่เล่นเลียนกันในน้ำ พวกมันดูเหมือนกำลังเล่นเกมหาปิดเร้น!” ลูกเด็กหนึ่งยิ้มและบอก
ลูกเด็กทั้งหลายตามร่องรอยของสัตว์เลี้ยงด้วยกัน ขณะดูและเรียนรู้ พวกเขาพบว่าสัตว์เลี้ยงนอกจากที่หล่อได้ วิธีปฏิบัติของพวกมันและวิธีที่พวกมันมีชีวิตอยู่ยังมีความรู้ที่สำคัญมาก
“ครู ทำไมหนูแก้วจะร้องเพลง?” ลูกเด็กหนึ่งตัวบอกต่อครู
“หนูแก้วร้องเพลงเพื่อหาฝูงรัก และเพื่อบอกให้นกเรียกเจ้าของอาณาบริเวณของมัน” ครูตอบอย่างเงียบๆ
ลูกเด็กทั้งหลายจงด้วยใจ พวกเขารู้ว่าตนที่เรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติมากขึ้น
ด้วยการนำของครู ลูกเด็กทั้งหลายยังได้เรียนรู้ว่าเราไม่ควรที่จะทำรุนแรงต่อสัตว์เลี้ยง และที่ควรให้พวกมันมีชีวิตอยู่ตามธรรมชาติ
ลูกเด็กทั้งหลายจากสวนสาธารณะแล้วได้ทุกวันเย็นอย่างสุขดี พวกเขาไม่เพียงแค่หากลับเพื่อนสัตว์มากมาย แต่ยังได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับธรรมชาติด้วย การท่องเที่ยวนี้ทำให้พวกเขารักธรรมชาติมากขึ้นและเข้าใจถึงความสำคัญของการปกป้องสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้นอีกด้วย
สิ้นสุดการเดินทางในเขตป่าพิเศษ: ขอบคุณธรรมชาติสำหรับการบรรจุกำลังของเรา
เมื่อเราจบการเดินทางไปแล้วที่สวนสาธารณะ ลูกๆ ในใจติอยู่แน่นไปด้วยความขอบคุณและความสนใจต่อธรรมชาติ ในการเดินทางนี้ พวกเขาไม่เพียงแค่เห็นสัตว์ที่มีอยู่ทั่วไป แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการบอกคำศัพท์อังกฤษเพื่อเอยากระหลุมเหล่านั้นด้วย
เมื่อเรามาถึงบริเวณห้วยน้ำ ลูกๆ ได้เห็นปลาวางน้ำเล่น พวกเขาก็ยึดจิตกับคำศัพท์ “fish” ที่พวกเขาใช้ในการแสดงความคิดของตนเอง หลังจากนั้นเราก็มาถึงสวนสัตว์ ลูกๆ ได้พบกับแกะสายสันหลังยาว ช้างและแมวสายสีน้ำตาล พวกเขาใช้คำศัพท์ “giraffe” “lion” และ “monkey” ในการสื่อสารกับสัตว์เหล่านั้น
บนเส้นทางของสวนสาธารณะ ลูกๆ ยังได้พบกับหนูเลี้ยงลูกอีกตัวหนึ่งที่เป็นที่น่ารัก พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะเรียกมันว่า “squirrel” ในแต่ละครั้งที่พวกเขาพบสัตว์ใหม่ พวกเขาก็จะรีบมาบอกเข้ามาแล้วบอกเรียบร้อยเกี่ยวกับรูปร่างและคุณสมบัติของสัตว์ดังกล่าว
เราได้พักและสนุกที่สวนสนุกของสวนสาธารณะ ลูกๆ ได้ทดสอบอุปกรณ์เล่นหลากหลาย และใช้คำศัพท์เช่น “slide” “swing” และ “maze” ในการบอกเกี่ยวกับความสนุกของพวกเขา ก่อนที่จะออกจากสวนสาธารณะเรายังได้เล่นเกมหนึ่งด้วย ที่ลูกๆ ต้องคาดเดาคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ผมให้ แล้วตอบคำศัพท์ภาษาไทยที่ตรงกัน เช่น “hen” ตอบ “นก” และ “tree” ตอบ “ต้นไม้”
การเดินทางไปแล้วที่สวนสาธารณะนี้ไม่เพียงแค่ทำให้ลูกๆ ได้รู้คำศัพท์อังกฤษใหม่ แต่ยังทำให้พวกเขามีความเข้าใจที่ดีขึ้นต่อธรรมชาติด้วย เมื่อเราจบการเดินทางจากสวนสาธารณะ ลูกๆ ก็ได้เดินทางกลับบ้านด้วยความรู้สึกอยู่ใจที่เต็มไปด้วยการเรียนรู้และความหวังต่อการเดินทางครั้งต่อไป
