ในบทความนี้ เราจะนำเด็กๆ ไปตามทางการค้นคว้าความธรรมดาของธรรมชาติ ผ่านทางประชาสัมพันธ์และกิจกรรมที่สมบูรณ์ เราจะช่วยให้เด็กๆ รู้จักสัตว์ที่รอบตัวของพวกเขา ศึกษาเรื่องเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล และนำเสนอความสนใจในภาษาอังกฤษ จงร่วมกันเริ่มต้นการผจญภัยนี้ที่น่าสนุกต่อไป!
ที่นี่ไม่มีคำซับซ้อนซ่อนอยู่
เมื่อเช้าแล้วที่มีแสงแดดอย่างระเวิง แมวขาวมิมิตั้งใจที่จะเรียนภาษาอังกฤษเพื่อที่มันจะสามารถช่วยประชาชนมากยิ่งขึ้นได้。เรื่องราวของมิมิที่มุ่งหน้าเริ่มต้นขึ้น
วันหนึ่ง มิมิได้ยินกันว่ามีสวนงานที่มีความงามอยู่ทางข้างหลังเทือกเขา ภายในสวนนี้ มีแมวสีขาวที่เข้าใจภาษาอังกฤษอยู่อาศัย มิมิจึงตัดสินใจที่จะเดินทางไปสวนดังกล่าวเพื่อหาแมวนี้และเรียนภาษาอังกฤษ
มิมิเดินทางไปยังสวนดังกล่าว บนทางมันได้เผชิญกับสัตว์เลี้ยงด้วยชีวิตหลากหลาย ก่อนหน้านี้เป็นตัวหนู ที่พูดด้วยเสียงร้องที่น่าฟังเสียงว่า “，！คุณออกทางไปทำอะไรนี้?”
มิมิตอบว่า “ฉันจะไปสวนเพื่อเรียนภาษาอังกฤษให้แมวสีขาว”
ตัวหนูประหลาดตะลึงว่า “ภาษาอังกฤษ? นี่เป็นภาษาที่ยากที่มากนั้นเอง!”
มิมิยืนกรานว่า “ไม่ว่าเท่าไรก็ตาม ฉันจะพยายามต่อไป”
เมื่อมิมิเดินทางต่อไป มันได้เผชิญกับหนูเพียง ซึ่งให้ความสงสัยว่า “มิมิ ความสำคัญของการเรียนภาษาอังกฤษของคุณคืออะไร?”
มิมิยิ้มและตอบว่า “ฉันอยากช่วยประชาชนมากยิ่งขึ้น ที่จะเปิดเผยว่าฉันมีภาษา”
หนูเห็นชอบและบอกว่า “นี่เป็นนิสัยที่ดีของคุณ มิมิ! ให้พาตัวเองไปสวนด้วยความสุข”
มิมิเดินทางต่อไป ผ่านป่าและข้ามแม่น้ำ จนมาถึงสวนสวยงามนั้น ที่มันได้หาแมวสีขาวดังกล่าว แมวนี้ยินดีที่รับมิมิกลับมา
แมวสีขาวเรียนให้มิมิภาษาอังกฤษ มิมิเรียนอย่างหนัก มันได้เรียนรู้ว่าจะกล่าวสวัสดีด้วยภาษาอังกฤษ อธิบายสีขาวด้วยภาษาอังกฤษ พูดเกี่ยวกับอากาศ และแสดงความขอบคุณด้วยภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษของมิมิก็พัฒนาไปดีขึ้นและมันก็เริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น
ในที่สุด มิมิได้เรียนภาษาอังกฤษทุกอย่างที่มันต้องการเรียน มันขอบคุณแมวสีขาวที่ช่วยเหลือ และหลังจากนั้นก็กลับบ้าน
กลับบ้านมา มิมิเริ่มใช้ภาษาอังกฤษที่เรียนรู้มาช่วยเหลือบรรดาเพื่อนบ้านของมัน มันให้ความช่วยเหลือให้เด็กๆ รู้ว่าจะกล่าวสวัสดีด้วยภาษาอังกฤษ และช่วยให้บรรดาผู้สูงอายุเรียนภาษาประจำวันง่ายๆ ความสามารถภาษาอังกฤษของมิมิทำให้เพื่อนๆ ทั้งหมดแปลงใจประหลาดใจ และทั้งหมดก็เริ่มเรียนภาษาอังกฤษด้วย
เรื่องราวของมิมิเปิดเผยให้เราทราบว่า ด้วยความตั้งใจและความกล้าหาญ ทุกคนสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ และช่วยประชาชนได้เช่นนั้นด้วย
ต้องรับรู้สิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อม
เมื่อเช้าวันที่มีแสงแดงอย่างระเบิด，หมายเด็กมิง และเพื่อนๆของเขาตัดสินใจจะไปสนุกที่สวนใกล้เคียง。สวนมีต้นไม้ที่มีร่มและดอกไม้บานบานเปลว ทั้งหมดได้รับอาหารและมีชีวิตอยู่เต็มตัว。เด็กๆร้อยๆวิ่งกระโดดและสนุกสนานกับรสทายาทแห่งธรรมชาติ
จนกระทั่งหมายเด็กมิงเห็นกะควายหนึ่งตั้งอยู่บนต้นไม้ มันมีขนสวยงามและเสียงร้องที่น่าได้ยิน หมายเด็กมิงถาม “นี่คือกะควายของไหน? ”
“นี่คือหงอน มันมาที่นี่ร้องเสียงในช่วงฤดูใบไม้ผลิ” พื่อนๆของหมายเด็กมิง คือหมายเฮ้ว อธิบาย
หมายเด็กมิงและหมายเฮ้วยังคงตะโกนเดินทางในสวน พวกเขาพบกะควายหนึ่งตั้งอยู่บนหญ้าและกินหญ้าอย่างเงียบๆ หมายเด็กมิงแปลกใจและบอก “ว่าว่า หนูนี้เป็นหนูสีขาว! ”
หมายเฮ้วยิ้มและตอบ “ใช่นะ หนูสีขาวเป็นสามัญชาติของที่นี่ มันชอบกินหญ้า และเลือดเลือนตามเสียงดังของอะไรที่มีการเคลื่อนไหว”
เด็กๆยังคงเดินทางไปจนถึงทะเลสาบหนึ่ง ที่มีดอกหวานที่เหนือน้ำและต้นหวานในละแวกดอกหวานมีจอมฝันบินเหนือ หมายเด็กมิงตะลึงและบอก “ดูว่าหวานและจอมฝัน! ”
หมายเฮ้วตอบต่อ “ใช่นะ ในฤดูร้อนหวานจะบานงามยิ่งขึ้น จอมฝันเป็นสามัญชาติของที่นี่ มันชอบเลียนละแวกหวาน”
และกับการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล ภาพทางสวนของที่นี่ก็เปลี่ยนแปลงเรื่อยๆ ในฤดูใบไม้ทอง ต้นไม้เปลี่ยนเป็นสีเหลือง และเศษใบไม้เกลี่ยวเข้ามาคลุมทางหลวง ที่นี่ได้รับความสงบสุขเพิ่มขึ้น และในฤดูหนาว พืชพรรณทุกต้นต่างก็เข้าสู่ช่วงหยุดและหย่อนและยังมีเด็กๆที่สนุกเล่นในหิมะ
ด้วยการท่องเที่ยวในสวนนี้ หมายเด็กมิงและเพื่อนๆของเขาไม่เพียงแค่ได้รู้จักสัตว์มากมาย แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะบอกภาษาอังกฤษเพื่ออธิบายเกี่ยวกับมัน พวกเขาได้เรียนว่า “that is a chicken/หนู/flower/pond.” และสามารถบอกภาษาอังกฤษว่า “it’s miles stunning/cute/humorous/exciting.”
การตะโกนเดินทางนี้ที่เรียบง่ายๆ ทำให้เด็กๆได้รับความสนุกสนานในการเล่นเกมส์ และยังทำให้พวกเขารักธรรมชาติมากยิ่งขึ้นด้วย
ต้องตรวจสอบสีรอบตัวโดยใส่ใจ
วันเช้าที่มีแสงแดดระเบิด แม่ของหมอมินโดนำเขาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ。สวนนี้มีสีสันที่ตกตะลึง หมอมินถูกวิวาภรณ์ด้วยภาพสวนที่ยอดเยี่ยมของเขา。
“ทำไมดูว่าดอกไม้นี้ที่นี่น่าสวยนัก!” หมอมินชี้ที่ต้นดอกไม้ชายตะวันแดงที่บานดอก.
“ใช่แล้ว ดอกไม้เหล่านี้มีสีแดง ชมพู และขาว” แม่ตอบ.
หมอมินที่มีความสนใจอยู่บอก “แม่ ทำไมดอกไม้มีสีต่างกันนี้?“””
แม่ยิ้มและอธิบาย “เพราะสีของดอกไม้ขึ้นกับสารที่เรียกว่า ‘ไฟแช่ม’ ที่ภายในดอกไม้ ดอกไม้ต่างกันมีไฟแช่มต่างกัน ดังนั้นสีก็จึงต่างกันด้วย”
หมอมินอาจารยาวต่อไป “แล้วนอกจากดอกไม้แล้ว มีสิ่งอื่นใดที่มีสีต่างกันไหม?“””
แม่ชี้ที่ฟ้า “ฟ้ามีสีสนิท ขาว และบางครั้งยังมีสีแดง สีน้ำเงิน และสีม่วงด้วย”
แล้วแม่ยังชี้ที่ทะเลสาบ “น้ำทะเลสาบทั่วไปจะมีสีสนิท แต่บางครั้งในแสงแดดมันจะดูชัดเจนมาก”
หมอมินตะลึงว่า “ธรรมชาติเลยมีมากไปๆ มีสีสันมากมายเช่นนี้”
แม่ยังเน้นว่า “เราก็สามารถสังเกตอื่นๆในรอบตัวเราด้วย อย่างเช่น ต้นไม้ ผ้าปั้น และเครื่องเล่น ทั้งหมดมีสีต่างกัน”
หมอมินเริ่มตรวจสอบอย่างละเอียด และเห็นว่า ต้นไม้มีสีเขียว สีเหลือง ผ้าปั้นมีสีแดง สีสีน้ำเงิน และเครื่องเล่นมีสีชมพู สีม่วง
“แม่ ฉันพบลูกเทียมแดงน้อยนี้!” หมอมินกล่าวด้วยความยินดี
“ใช่แล้ว ลูกเทียมนี้เป็นสีแดง” แม่ตอบ
หมอมินต่อไปก็ทำการสำรวจ และพบว่าทุกสิ่งที่มีสีที่แตกต่างกัน หรือเหมือนด้วยตะวันตาง ตะวันตางทางสี
แม่ถามหมอมินว่า “เธอคิดว่าสีใดที่ดีที่สุด?“””
หมอมินคิดแล้วบอก “ฉันคิดว่าทุกสีที่ดีที่สุด เพราะทุกสีมาจากธรรมชาติ และทำให้เรามีความสุข”
ผ่านการสังเกตการณ์ครั้งนี้ หมอมินไม่เฉพาะที่ได้รับความรู้เกี่ยวกับสี แต่ยังได้รับความสนใจที่จะชมความงามของธรรมชาติด้วย
เศษสาร์ตะเบียนฤดูกาลเปลี่ยนแปลง
ชื่อเกม：แทงอุตสาหะเสียงสัตว์
จุดประสงค์ของเกม：ผ่านการฟังเสียงเพื่อคาดเดาสัตว์ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งช่วยเพิ่มความสามารถในการฟังของเด็กๆ และความสามารถในการตรวจเจอเสียงสัตว์
วัตถุประกอบของเกม：- ภาพสัตว์จำนวนหนึ่ง- บันทึกเสียงสัตว์ที่เกี่ยวข้อง
ขั้นตอนการเล่นเกม：
- ขั้นตอนเตรียมพร้อม：
- ติดภาพสัตว์บนผนังหรือพื้นดิน และทำเครื่องหมายเลข
- จัดเตรียมบันทึกเสียงสัตว์ที่เกี่ยวข้อง
- เริ่มเกม：
- ผู้จัดการเกมเล่นบันทึกเสียงสัตว์
- เด็กๆ คาดเดาสัตว์ที่เกี่ยวข้องจากเสียงที่ฟังได้ และพูดชื่อสัตว์ออก
- ผู้จัดการตรวจชื่อ และเด็กที่ตอบครบถ้วนจะได้รับรางวัล
three. ทำการต่อเนื่อง：- ซ้ำขั้นตอน 2 โดยเล่นบันทึกเสียงสัตว์ที่แตกต่าง- แต่ละครั้งที่เด็กตอบครบถ้วนจะได้รับคะแนนหรือรางวัล
- จบเกม：
- กำหนดเวลาที่จะจบเกม
- ผู้จัดการประกาศคะแนนสูงสุด และมอบรางวัล
กฎของเกม：
- ระยะเวลาที่เล่นบันทึกเสียงสัตว์ต้องไม่ยาวเกินไปเพื่อที่เด็กๆ จะไม่เสี่ยงที่จะเสียความสนใจ
- สามารถปรับระดับความยากของบันทึกเสียงตามอายุและความสามารถของเด็กๆ
- ส่งเสริมให้เด็กๆ มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ แม้ว่าพวกเขาจะตอบผิดก็ตาม ยังคงต้องได้รับการเลือกตั้ง
รูปแบบเกมที่เปลี่ยนแปลง：
- สามารถเพิ่มความยากด้วยการเล่นเสียงผสม โดยให้เด็กๆ คาดเดาและแยกเสียงสัตว์ต่างกัน
- สามารถจัดการเกมในรูปแบบทีมเพื่อเพิ่มความสนใจและประสานงาน
- สามารถรวมเข้ากับความรู้ทางวิชาการอื่นๆ เช่น รูปแบบชีวิต และที่อยู่ของสัตว์ ซึ่งจะทำให้เกมมีหลากหลายขึ้น
ขอบคุณครับ กรุณาสอบถามอะไรที่คุณอยากทราบเพื่อเพิ่มความเข้าใจได้มากขึ้น
เด็กๆ มารวมตัวกันในช่วงบ่ายที่มีแสงแดดระลอก พร้อมที่จะเริ่มเล่นเกมเรียนภาษาอังกฤษที่น่าสนุกสนาน。ครูนำภาพที่มีสัตว์และสิ่งแวดล้อมมาแสดงแล้วเริ่มถามต่อเด็กๆ:
ครู: มองในภาพนี้ไหม เคยหาสัตว์ที่พูด “มิว” ได้ไหม? (ชี้ใส่แมวในภาพ)
เด็กA: แมว!
ครู: ดีเด่น! ตอนนี้ สีของแมวเป็นอะไร?
เด็กB: มันเป็นสีดำ.
ครู: ถูกต้อง! ละครอกาสอีกครั้ง. คุณจะหาสัตว์ที่พูด “ควัก” ได้ไหม?
เด็กC: หนูน้ำ!
ครู: สมบูรณ์! สีของหนูน้ำเป็นอะไร?
เด็กD: มันเป็นสีเหลือง.
ครู: แน่นอน! ตอนนี้ฉันจะแสดงภาพของต้นไม้ให้คุณตอบว่าเป็นฤดูใด?
เด็กE: นี่เป็นฤดูใบไม้ผลิ!
ครู: ทำได้ดี! ในฤดูใบไม้ผลิ ต้นไม้จะมีใบเขียวมากมาย. ละครเล่นเกมส์เรียนเพื่อประกอบกันเลย. ฉันจะแสดงภาพแล้วคุณจะเห็นสัตว์ที่เข้ากับภาพนั้น.
ครูแสดงภาพที่มีปลาอยู่ใต้น้ำ
ครู: สัตว์ในภาพนี้คืออะไร?
เด็กF: ปลา!
ครู: ถูกต้อง! ปลากินอะไร?
เด็กG: ปลากินปลา!
ครู: ไม่เหมือนนั้นนัก. ปลากินพืช, ปลาเล็ก และบางครั้งยังกินเศษหนึ่งด้วย. ละครเล่นเกมอีกครั้ง.
ครูแสดงภาพที่มีรักษ์อยู่บนยอดต้นไม้
ครู: สัตว์ในภาพนี้คืออะไร?
เด็กH: รักษ์!
ครู: แล้วรักษ์อาศัยที่ที่ไหน?
เด็กI: รักษ์อาศัยในต้นไม้!
ครู: แน่นอน! รักษ์อาศัยในต้นไม้ และสามารถบินสูงไปที่ฟ้าด้วย. ละครเล่นเกม “Simon Says” ที่น่าสนุกเพื่อเรียนรู้การกระทำต่างๆ.
ผ่านการเล่นเกมสัมผัสแบบนี้ เด็กๆ ไม่เฉพาะได้เรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษของสัตว์และสิ่งแวดล้อม แต่ยังเรียนรู้เกี่ยวกับสี,ฤดูและการกระทำเช่นนั้นด้วย ทั้งยังเรียนรู้ในบรรยากาศที่มีความสนุกสนาน เด็กๆ จึงมีความสนใจในการเรียนภาษาอังกฤษมากขึ้นเรื่อยมา.
