ในเช้าวันที่มีแสงแดดระลอกๆ นักออดเวิลด์เด็กที่กำลังรุ้งรุนแรงเดินทางมาสู่จุดหมายใหม่ของเขา – สวนสวยงามแห่งนี้。ในสวนที่มีชีวิตชีวานี้ เขาจะเจอหน้ากายสัตว์ที่มีความฝันยิ่งกับวิวทัศน์ที่งดงามอย่างไม่ทราบจำนวน ให้เราตามลำพังของนักออดเวิลด์เด็กเข้าไปตรวจสอบสวนที่มีความฝันของมันได้!
นักออดเว้นเดย์ลีของนักอุบัติเหตุ
เมื่อนานๆก่อนหน้านี้ ในโลกเล็กที่มีสีสันที่น่ารัก มีเด็กชายเล็กชื่อทิมมี่ที่รักการเดินทางเรียบร้อยและทุกวันเขาจะไปตามการเดินทางใหม่กับเพื่อนสนิทของเขา นกกระรอมที่สามารถพูดได้ชื่อชาร์ลี。
หนึ่งเช้าที่ฝนตกสวยงาม ทิมมี่และชาร์ลีตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมป่าที่ใกล้ๆกับบ้านของพวกเขา。ขณะที่พวกเขาเดินผ่านต้นไม้ พวกเขาเห็นป้ายที่ข้อความว่า “เพื่อนป่า” ตื่นเต้นที่มีอยู่ พวกเขาตามทางเพื่อไปพบเพื่อนใหม่ของพวกเขาในป่า。
พวกเขาเร็วๆและเข้าถึงบ้านของหนูเด็ก โดยกล่าวว่า “สวัสดีครับ หนูเล็กๆ!” ชาร์ลีบอก “เราคือทิมมี่และชาร์ลี ชื่อของคุณคืออะไร?”
“เราคือโฟลสปี้ มอสพี และโคตันเทล” หนูเด็กตอบ “อะไรที่ทำให้คุณมาที่ป่าของเรา?”
ทิมมี่บอกเกี่ยวกับการเดินทางของเขาและถามหนูเด็กเกี่ยวกับบ้านของพวกเขา หนูเด็กบอกเกี่ยวกับสัตว์ที่พวกเขาเห็นและสถานที่ที่พวกเขาชอบไปเยี่ยมในป่า。
หลังจากนั้น พวกเขาได้พบกับหงส์ผู้มีวิญญาณที่มีชื่อว่าออลิเวอร์ “สวัสดีตามบ้านเรา” ออลิเวอร์เหยียบว่า “คุณคิดอะไรเกี่ยวกับบ้านของเราตอนนี้?”
ทิมมี่และชาร์ลีแบ่งประสบการณ์ของพวกเขาและถามออลิเวอร์เกี่ยวกับดาวที่ตอนคืน ออลิเวอร์บอกเรื่องเกี่ยวกับจันทร์และดาว และว่าดาวนั้นจะนำสัตว์ทางป่าไปตามทาง
ขณะที่วันเปลี่ยนเป็นคืน ทิมมี่และชาร์ลีตระหนักว่าพวกเขาเริ่มมีความหิว ทิมมี่แนะนำว่า “เราจะหาอาหารไป” พวกเขาตามคำแนะนำของออลิเวอร์และหาต้นมะงายที่มีเบอรี่สดชาย พวกเขาเก็บเบอรี่สดชายที่หวานและเปรี้ยว
วันต่อมา พวกเขาไปที่แม่น้ำที่พวกเขาได้พบปลาเพื่อนที่มีชื่อว่าฟินนี่ “สวัสดีฟินนี่!” ทิมมี่ตะโกน “คุณจะนำเราไปที่บ้านของคุณได้ไหม?”
ฟินนี่เลี้ยงตัวขึ้นมาสู่ด้านของแม่น้ำและชี้ไปที่สมุนไพรและเชื้อเพลิงในบริเวณนั้น “เพื่อนของฉันคือนั่น” ฟินนี่บอก “และนี่คือที่ฉันอาศัย”
ทิมมี่และชาร์ลีใช้วันที่เหลือในการเรียนรู้เกี่ยวกับแม่น้ำและสิ่งมีชีวิตที่อาศัยในนั้น พวกเขายังช่วยฟินนี่ในการรักษาน้ำและปลูกสมุนไพรใหม่
จนกระทั่งท้ายวันของการเดินทางของพวกเขา ทิมมี่และชาร์ลีได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับป่าและสัตว์ที่อาศัยในนั้น พวกเขาสัญญากันว่าจะกลับมาเยี่ยมและตัวต่อตัวป่าที่มีอาศัยแห่งนี้อีกครั้ง
เริ่มต้นที่จุดหมายปลายทางแรก: การออกเดินทางเข้าป่าสงวน
เมื่อมีแสงแดดอย่างมีความรุนแรงเมื่อเช้าวันเดียวกัน นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามเจาะหาที่หนึ่งของเขาคือ สวนสนุก ที่มีต้นไม้ที่มีเงาและดอกไม้ที่บานอย่างดีที่เป็นที่รักของชีวิตและแรงขับเคลื่อน
นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามมาถึงบริเวณหญ้าบริเวณกว้างขวาง ที่เขาเห็นเด็กๆ หลายคนวิ่งเร่งออกเดินเล่นเล่นในหญ้า บางคนเล่นลูกแฟลง บางคนเล่นแซงเด็ก และบางคนตามหาดอกไม้บังคับด้วยตัวเอง นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามและเข้าร่วมเล่นกับพวกเขา รู้สึกกับความงามของธรรมชาติ
ตามหลังจากนั้น นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามมาถึงสวนดอกที่งามยิ่ง ซึ่งมีดอกไม้ทั้งหลายที่มีสีแดง สีเหลือง สีม่วง และสีส้ม สีสันสวยงามอย่างไม่รู้จัก เขายังได้พบกับหงส์เลี้ยงลูกที่ยืนบนดอกมะลิเปิดใหญ่และร้องเพลงที่แสนน่าฟัง
หลังจากนั้น นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามมาถึงขอบทะเลสาบ ที่ทะเลสาบชัดเจนไม่ข้างเคียง และมีเป็ดทะเลสาบบางตัวเล่นอยู่ในน้ำ นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามเข้าชมว่าลึกลงใต้ทะเลสาบมีปลาที่มีสีสันมากมายที่หลงเล่น และยังได้เห็นหมอนทะเลที่กระโดดตัวมาโหมกระโดดบนใบหนอง
หลังจากนั้น นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามมาถึงพื้นที่เล่นเด็ก ที่มีเลื่อนคลานที่สลับและที่ลอยและที่ม้าเล่นเรือหวาน ศูนย์เล่นเด็กที่มีทุกชิ้นเล่นที่ดีที่ทำให้เด็กๆเล่นอย่างสนุกสนาน นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามยังได้เล่นบางชิ้นเล่นด้วย รู้สึกกับความสุขของวัยเด็ก
ในการออกเดินทางเจาะหาที่หนึ่งในสวนสนุกครั้งนี้ นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามไม่เพียงแค่เลื่อนรู้สึกสวยงามของธรรมชาติแต่ยังได้พบเพื่อนใหม่มากมาย และเดินทางตลอดทางดังนั้น นักออกเดินทางเจาะลูกผาติดตามได้รับผลประโยชน์มากมาย และพร้อมที่จะเดินทางไปสถานที่ตัวเดียวกันต่อไปที่ – ป่าเทศกาล
ช่วงที่ 2: ประสบการณ์น่าตื่นตระหนกในป่า
ในเช้าวันที่มีแสงอาทิตย์ระลอกมากมาย นักการเดินทางทันทีก็มาถึงเขตป่าลึกลับนี้ ที่มีต้นไม้สูงและมีกางเกงทันที แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ลงบนพื้นดิน ก่อให้เกิดสีเงาและแสงสีสันบานบางไปบางมา ป่ามีชีวิตมากมายและสัตว์ป่ามีชีวิตดีในโลกเขตเขียวนี้
นักการเดินทางได้เข้าไปอย่างเงียบสงบในป่า ฟันฟูดีด้วยเสียงที่มีน่าสนใจในป่า ซึ่งเป็นเสียงร้องหงวนของนก หรือเสียงเชี่ยวของเอ็นเตอร์ และเสียงแวะของแม่น้ำที่ไกลไปนัก นักการเดินทางไม่อาจระมัดระวังไม่ได้ที่จะเห็นตัวและหาแหล่งของเสียงเหล่านี้
ไม่นานหลังจากนั้น นักการเดินทางก็พบกุ้งหนุ่มที่กำลังกระโดดมากระโดดไปบนต้นไม้ เก็บตัวผลไม้ตะกัว กุ้งหนุ่มหยุดลงเมื่อพบนักการเดินทางและดูบนเขาด้วยตาแดงของเขา นักการเดินทางก็ส่งทางตัวเขาและถามกุ้งหนุ่มเกี่ยวกับสิ่งที่น่าสนใจในป่า
กุ้งหนุ่มบอกนักการเดินทางว่าในป่ามีชีวิตที่น่าสนใจมากมาย เช่น ดอกไม้ที่มีประกาย ผีหลวงที่ร้องเพลงและชีวิตป่าที่ซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้ นักการเดินทางฟังน่าชื่นชมอยู่และตัดสินใจที่จะเดินทางร่วมกับกุ้งหนุ่มเพื่อต้องการสำรวจป่าลึกลับนี้
พวกเขาผ่านภาคป่าที่บุกบงกัวและมาถึงพื้นที่บางแห่ง นักการเดินทางพบกิ้งกาบหนักที่กำลังสร้างเครือของเขา และมดลินที่สนิทมากที่กำลังรวบตามน้ำตาลจากดอกไม้ นักการเดินทางตะลึงต่อเส้นสายที่ใช้ในเครือของกิ้งกาบ และจับไม้ไปลอกทำตาม
และตกอย่างรวดเร็ว กุ้งหนุ่มหนึ่งจากหญ้าพุ่งขึ้นมา ดูเหมือนว่ามันจะเชื่อว่ามันมีความสนใจทั้งกับนักการเดินทางและกิ้งกาบ กุ้งหนุ่มได้นำเขามาสักทีและให้รู้จักกับนักการเดินทาง หนูหรือยัยก็เข้าร่วมทีมการเดินทางของพวกเขาและยังคงเดินทางเข้าไปด้วย
พวกเขาเดินไปตามเส้นทางของแม่น้ำที่แห่งนี้ และไม่นานก็มาถึงที่ตกน้ำแห่งใหญ่ที่หัวแหละและเสียงกระเปิดที่เหล่านักเดินทางที่นั่นเสียงแหละของน้ำที่สายลงมา นักการเดินทางที่นั่นไม่อาจระมัดระวังไม่ได้ด้วยภาพที่น่าชื่นชมนี้และเข้ามาอยู่ด้านหน้าหลังน้ำตก รู้สึกชายลมเย็นที่น้ำแฉกเข้าหน้าเขา กุ้งหนุ่มและหนูหรือยัยก็ร่วมดูภาพที่งดงามนี้ด้วย
ในดินป่าที่ลึกลับของป่านี้ นักการเดินทางได้ประสบกับเหตุการณ์ที่น่าสนใจมากมาย ไม่แต่ได้เรียนรู้ความรู้ทางธรรมชาติ แต่ยังได้พบเพื่อนใหม่ด้วย การเดินทางไปป่านี้ทำให้นักการเดินทางรักธรรมชาติมากยิ่งขึ้นและยิ่งกล้าที่จะเดินทางไปทางป่าลึกลับที่มีอุปสรรคที่ไม่ทราบก่อน
บริเวณแม่น้ำ การประชัยความรัก
บริเวณชายแดนของสวนสันนิศาสน์ที่แห่งความสงบสุข นักออดเวิลด์เล็กๆ ได้เดินไปบนทางเล็กๆ โดยเรียบร้อยๆ แสงแดดที่ผ่านผลาญเข้ามาบนพื้นดิน ก่อให้เกิดรูปแบบแสงเงาที่สวยงาม จริงๆ วันหนึ่งเขาได้ยินเสียงกะกะละล่องที่อ่อนๆ และความสนใจของเขาทำให้เขาเดินไปตามทางที่เสียงดังนั้นมา
บนหญ้ากว้างที่มีดอกไม้ป่าเลี้ยงอยู่ นักออดเวิลด์เล็กๆ ได้พบกับหงส์เล็กที่ดูเหมือนว่าจะได้รับบาดเจ็บและไม่สามารถบินได้ นักออดเวิลด์เล็กๆ จึงนำกระเป๋าของตนออกมา รีบๆ รีบๆ นำขนมเพียงเล็กๆ ไปทางหน้าหงส์เล็กๆ และเอามันเปลี่ยนไปให้เห็น
นักออดเวิลด์เล็กๆ กำลังยืนตัวลง และเริ่มสนทนากับหงส์เล็กๆ ว่า “สวัสดีครับ หงส์เล็ก! คุณเจ็บไหม? คุณจำเป็นต้องการช่วยหรือไหม?” หงส์เล็กๆ จึงยกหางของมันด้วยหางของมันเพื่อตอบกลับแก่นักออดเวิลด์เล็กๆ
จากนั้น หงส์ใหญ่หนึ่งตัวได้บินมาลงบนข้างหงส์เล็กๆ มันมองด้วยตาที่มีความรุนแรง แล้วก็มองไปที่หงส์เล็กๆ และออกเสียงร้องยาว นักออดเวิลด์เล็กๆ คิดว่าหงส์ใหญ่นี้อาจเป็นแม่ของหงส์เล็กๆ มันกำลังบอกหงส์เล็กๆ ให้แข็งแรง มันจะปกป้องมันในบริเวณนี้
นักออดเวิลด์เล็กๆ ตัดสินใจที่จะอยู่ด้วยหงส์เล็กๆ และหงส์ใหญ่ๆ ที่มีอยู่ด้วยกัน นักออดเวิลด์เล็กๆ นำกล้องออกมา บันทึกช่วงเวลาที่สุดที่แสดงความรักสุดของมันดังนั้น
ไม่นานหลังจากนั้น แผลของหงส์เล็กๆ ดูเหมือนว่าจะดีขึ้นมาก มันก็ได้พยายามที่จะยืนขึ้นมาด้วยความอ่อนๆ หงส์ใหญ่ๆ ก็กดหางของมันอย่างอ่อนๆ เพื่อให้ความเป็นที่ยินยอมแก่หงส์เล็กๆ
นักออดเวิลด์เล็กๆ รู้สึกดีมากเพราะเขาไม่เพียงแค่ช่วยชีวิตตนเอง แต่ยังได้เห็นการรวมตัวของครอบครัวด้วย นักออดเวิลด์เล็กๆ ตัดสินใจที่จะต่อ tụcเดินทางตลอดเมื่อยังอยู่ในสวน อาจจะมีเรื่องราวที่น่าสนใจอื่นอยู่ในมุมมองต่อไป
เดินทางเมือง
เมื่อเช้าวันที่มีแสงแดดระลอก นักออดเวิ้งเด็กเดินไปด้วยบัตรดาบอย่างสวยงาม จนถึงจุดกลางเมืองที่มีผู้คนเดินเท้าผ่านและสิ่งที่น่าสนใจมากมาย พวกเขาก็มาถึงห้างซื้อของเล่นหนึ่งที่มีของเล่นทั้งหลายที่สวยงาม มีชิ้นส่วนสะดวกสีสัน สัตว์หน้าอมกันและโรบอตที่ปล่อยแสงไฟ
นักออดเวิ้งเด็กเข้าไปในร้านและพูดภาษาอังกฤษกับพนักงานร้าน และถามว่ามีของเล่นใดที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเขา พนักงานร้านตอบด้วยภาษาอังกฤษที่ง่ายต่อตอบว่า “How approximately this colourful ball? It’s notable for playing seize with buddies!” นักออดเวิ้งเด็กรู้สึกดีและเลือกแบลล์สีสันนี้ และจ่ายเงิน
หลังจากนั้น นักออดเวิ้งเด็กมาถึงร้านหนังสือหนึ่งที่มีหนังสือทั้งหลายที่สวยงาม มีเรื่องราวเรือนเด็ก หนังสือวิทยาศาสตร์และหนังสือการ์ตูน เขาเลือกหนังสือเกี่ยวกับอวกาศและอ่านอย่างเต็มใจ และถามพนักงานร้านเกี่ยวกับเนื้อหาของหนังสือ พนักงานร้านให้คำตอบอย่างเจริญใจด้วยภาษาอังกฤษ
หลังจากที่ออกจากร้านหนังสือ นักออดเวิ้งเด็กมาถึงสวนสาธารณะที่มีต้นไม้ที่มีใบและดอกไม้บาน และเด็กๆ กำลังเล่นฟุตบอลบนหมอก นักออดเวิ้งเด็กก็เข้าร่วมกับพวกเขา พวกเขาพูดภาษาอังกฤษกันและเล่นฟุตบอลร่วมกัน จนเสร็จสิ้นเวลาช่วงบ่ายด้วยความสุข
เมื่อเวลาเย็นแล้ว นักออดเวิ้งเด็กมาถึงร้านอาหารหนึ่งและสั่งปิซซ่าที่เรียบง่าย และพูดภาษาอังกฤษกับพนักงานร้าน พนักงานร้านถามว่า “What might you like to reserve, sir?” นักออดเวิ้งเด็กตอบด้วยภาษาอังกฤษและรับประทานอาหารของเขา
เมื่อสงามลดลง นักออดเวิ้งเด็กจบการเดินทางรายวันของเขาที่เมือง และกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยผลงานและความทรงจำที่ดี นักออดเวิ้งเด็กไม่เพียงแค่เรียนรู้คำภาษาอังกฤษมากมาย แต่ยังได้ประสบกับความสนุกสนานของชีวิตเมืองด้วย
ดึงดูดดวงดาวในคืนค่ำ
คืนนี้ ในคืนดึงดูดด้วยดวงดาว บรรดานักอุทยานินทร์รวมตัวกันบนลานที่แสดงดาวเพื่อเริ่มต้นการเดินทางการค้นคว้าดวงดาวของพวกเขา ขณะที่ดวงดาวเริ่มปรากฎขึ้นและกระกนกระกนเหมือนกำลังบอกเล่าความลึกลับของจักรวาลให้กับเด็กๆ
“ดูว่านี่คือตราดวงเดินทางทางเหนือ!” ลูกเด็กหนึ่งชี้ไปยังดวงดาวบนท้องฟ้าและพายุมือ
“ใช่แล้ว ตราดวงเดินทางทางเหนือเป็นดวงดาวที่ช่วยหาทิศเหนือในคืนของฝั่งเหนือของโลก มันช่วยเด็กๆหาทิศเหนือได้” ครูอธิบายอย่างอ่อนไหล
เด็กๆมองขึ้นไปยังท้องฟ้าโดยสนใจและตะลึงกับความน่าสนใจ ขณะที่ครูนำมือนำหนังสือแผนที่ท้องฟ้าออกมาเริ่มอธิบาย
“ดูว่านี้ ดวงดาวมีสีต่างกัน บางตัวเป็นดวงแห่งและบางตัวอ่อนเหมือนไฟหนอง บางตัวเป็นดวงเหมือนขนมนมแก้ว บางตัวเป็นดวงเหมือนไฟหนอง มันตั้งขึ้นด้วยดาวเขตสว่างที่รู้จักกันว่าดาวเขตสว่างของจักรวาล”
เด็กๆฟังด้วยความสนใจ พวกเขาพยายามหาดวงดาวที่ครูชี้แจง และเด็กๆหนึ่งพบดวงจันทร์
“ครู นี่คือดวงจันทร์ มันสว่างมาก!” ลูกเด็กหนึ่งกล่าว
“ใช่แล้ว ดวงจันทร์เป็นดวงดาวที่สว่างที่สุดในระบบดาวเคราะห์ของเรา มันสว่างเพราะมันกำลังกลับแสงจากดวงอาทิตย์” ครูอธิบายต่อ
ขณะที่คืนมืดลงไป ความสนใจของเด็กๆถูกดวงดาวที่สว่างมากหนึ่งดึงดูด ครูชี้ไปยังดวงดาวนั้นและกล่าว
“นี่คือดวงหุบหนุ่ม มันเหมือนกับที่มีมากับดวงดาวที่ช่วยหาทิศเหนือของโลก”
“เหวี่ยว ดวงหุบหนุ่มใหญ่มาก!” ลูกเด็กหนึ่งบอก
“ใช่แล้ว ดวงหุบหนุ่มไม่ใหญ่เท่าไหร่นัก แต่มันสำคัญมากสำหรับชาวทะเล เพราะมันช่วยหาทิศเหนือของโลกได้” ครูเสริม
คืนนี้ที่มีอาศัยด้วยดวงดาว เด็กๆไม่เพียงแค่ได้รับความรู้เกี่ยวกับดวงดาว แต่ยังได้ประสบกับความสงบและลึกลับของท้องฟ้าด้วย พวกเขาเรียนรู้และพยายามอธิบายดวงดาวและรายละเอียดของตราดวงดาวด้วยภาษาอังกฤษภายใต้การนำทางของครู
“ดูว่านี่คือดวงเปลี่ยน มันเหมือนกับเม็ดขนม!” ลูกเด็กหนึ่งพายุมือด้วยภาษาอังกฤษ
“ดีมาก! ดวงเปลี่ยนรู้จักกันว่าดวงจันทร์และดวงจันทร์เด่น มันเป็นตราดวงดาวในท้องฟ้าทางเหนือ” ครูชื่นชม
ด้วยคืนที่มืดลงและเด็กๆมีความรู้มากมายและความคิดริเริ่มอันโล่งใจเกี่ยวกับจักรวาล พวกเขาจบการเดินทางการค้นคว้าดวงดาวของวันนี้ด้วยความรู้สึกมีความสำคัญและความน่าตื่นเต้นต่อจักรวาล
เด็กนักอุทยายนี้เติบโตขึ้นมาแล้ว
หลังจากผ่านและสำเร็จในการออกท่องเที่ยวและค้นคว้าเป็นหลายครั้ง นักออกท่องเที่ยวเด็กก็กลับบ้านของเขาแล้ว ตาของเขามีแสงความสนใจและความอยากไปสำรวจโลกที่ยังไม่ทราบ และใบหน้าของเขาสวยดวงด้วยความสุขและความยินดี
“แม่ วันนี้ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมาย!” นักออกท่องเที่ยวเด็กพายุกับแม่
แม่ยิ้มและเอาหามือมอดศรีษะของนักออกท่องเที่ยวเด็กว่า “เจ้าหนู รักเธอมาก! ทุกครั้งที่ออกท่องเที่ยวเขายังเรียนรู้ทรรศน์ใหม่”
“ใช่แล้ว ฉันยังได้พบเพื่อนมากมายด้วยเช่นกัน!” นักออกท่องเที่ยวเด็กต่อไปอีก “เช่นในป่าที่มีนกแห่งนั้น นกที่ตัวเขาสามารถร้องเพลงที่ดูดวงใจได้; และในบริเวณบริเวณน้ำ ปลาที่เล่นงานได้สบายใจในน้ำ”
แม่ฟังอย่างอดทน ตาของเธอบริสุทธิ์ไปด้วยความเป็นเกียรติ เธอรู้ว่าการประสบการณ์เหล่านี้ไม่เพียงแต่ทำให้นักออกท่องเที่ยวเด็กเรียนรู้ทรรศน์เพิ่มเติม แต่ยังทำให้เขากลายเป็นคนที่กล้าและอิสระด้วย
“แม่ แม่ระลึกไหมว่าฉันประสบปัญหาอะไรที่ฉันได้มีในอดีต?” นักออกท่องเที่ยวเด็กพูดอย่างเป็นเจ้าของตนเอง
“แน่นอนที่จะระลึกได้ ครับ นักออกท่องเที่ยวเด็กเรียนรู้ว่าจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่น และยังเรียนรู้ว่าจะแก้ปัญหาด้วยวิธีที่ต่างๆ” นักออกท่องเที่ยวเด็กพูดอย่างเป็นเจ้าของตนเอง
แม่ยิ้มและชักเหนือสมอง “เจ้าหนูทำได้ดีเลย ครับ จงจดจำว่าไม่ว่าจะประสบปัญหาอะไรที่เป็นไร จงเผชิญกับมันอย่างกล้าหาญ และสามารถทดลองให้ได้”
นักออกท่องเที่ยวเด็กชักคอหลัง ใจในเขามีความตั้งใจต่ออนาคตอย่างมาก “ฉันรู้ว่าหากจะยืดหยั่งเดินหน้า ก็จะสามารถค้นหาพื้นที่ที่สวยงามและเรื่องราวที่น่าสนใจมากมาย”
และนักออกท่องเที่ยวเด็กก็เติบโตขึ้นมาโดยการสำรวจอย่างต่อเนื่อง ชีวิตของเขามีแสงและดวงใจเติบโตด้วยยิ้มและความยินดี การออกท่องเที่ยวทุกครั้งทำให้เขามีพลังแข็งแกร่งขึ้น และรักโลกนี้มากยิ่งขึ้นเรื่อยมา
